“Su Ve Ekonomi”, “Yaşam Ve İktisat”

Klasik iktisatçılar doğal kaynakların tükenmeyeceğini ve sonsuzluğunu benimsemiş. İktisatçıların babası tabiriyle anılan Keynesyen; doğal kaynakların kullanımı ve dağıtımının kamu hizmetlerine dâhil olduğu, aksinin tekel piyasaları oluşturacağı görüşü hâkimdir. Neoklasikçiler ise Gelecek kuşakların kendi ihtiyaçlarını karşılama olanağını tehlikeye atmaksızın, şimdiki kuşakların ihtiyaçlarını karşılamak görüşünü benimsemiştir. Su kullanımına ve mülkiyetine ilişkin anlaşmazlıklar yazılı tarihin ilk dönemlerine kadar gider.

Doğal kaynaklar sınıfına giren sular (akarsular, göller, denizler )dışında bunun kullanıcısı olan İnsan unsuru da iktisadi olarak değerlendirildiğinde doğal kaynak kavramının dışında göremeyiz. Bu bağlamda bakılırsa Uluslararası düzeyde kurulan her siyasi ilişkinin yönünün belirlenmesinin arkasında mutlaka iktisadi bir faktör vardır. O zaman hiçbir uluslararası ilişki yoktur ki iktisadi, doğal kaynak eksenli ve ekonomik çıkarlar onu etkilemesin veya yönlendirmesin demek yanlış olmaz.

Son 25-30 yıldır yaşanan uluslararası ekonomik, siyasal ve sosyal gelişmeler suyun bu bağlamda önemini yükseltmiştir. Geçen yüzyılda petrol kaynaklarının yönetimi, mülkiyeti, paylaşımı konusunda açık veya gizli yapılan hâkimiyet mücadelesinin önümüzde ki dönemde de su için yapılacağını düşünmemiz de çok uzak olmamalı. Böylece suya doğal kaynak olarak bakmaktan çıkıp ekonomik ve politik olarak bakılmasını zorunlu kılmaktadır. Dünyada var olan suyun kısıtlı, buna karşın suya olan talebin gittikçe artıyor olması dünyanın hızlıca çözmesi gereken meseleler listesinin başına oturmuştur bile.

Yerküremizde ki su kaynakları ve nüfus birbiri ile orantılı olarak dağılmamıştır. Birtakım bölge ve ülkelerde su bolluğu yaşanırken bazı bölge ve ülkelerde su kıtlığı yaşanmaktadır.

Gelelim O Zaman Ülkemize ‘’Türkiye‘’

Dünyanın Su bolluğu yaşayan ülkeleri arasında olmasa da su fakiri bir ülkede değildir şimdilik! Ancak Orta Doğu’da ki komşuları için aynı şeyi söyleyemeyiz. Onlar daha çok su kıtlığı yaşayan ülkeler arasındadır. Zaten Türkiye de sınırı aşan suları ile o ülkelere kaynak sağlamaktadır. Komşularının bu durumda olması Türkiye’nin stratejik olarak önemini arttırmaktadır. Ülkemiz eğer su kaynaklarını iyi ve doğru planlarsa, Orta Doğu’ da ki uluslararası politikaların şekillenmesinde zamanı geldiğinde petrolün yerini alacağı öngörüsü olan ‘’ SUYU ‘’, ekonomik ve siyasal enstrüman olarak kullanabilecektir.

Uluslararası Su Yönetimi Enstitüsü’nün 2000 yılında yaptığı araştırmaya göre 2025 Dünya Su Kıtlığı tahminlerinde Türkiye’nin EKONOMİK su sıkıntısı çeken bir ülke olacağını öngörmektedir. Komşusu olan Orta Doğu ve Afrika bölgesinin de FİZİKSEL su sıkıntısı çekeceği öngörülmektedir.

Bu öngörü ve tahminler ışığında, üstümüze bireysel sorumluluk olarak düşen kullanım hassasiyetini gözetmektir. Geri kalanı uzmanların araştırma ve geliştirmelerinde önem arz eden yöntemlerdir.

Bir makale de okuduğum beni umutlandıran ve çok hoşuma giden yöntemi sizinle de paylaşmak isterim.

’’ Türkiye’nin sahip olduğu uzun deniz kıyıları, ilerde arıtma teknolojisinin gelişip maliyet bakımından verimlilik seviyesini yakaladığında, deniz suyunun arıtılıp değerlendirilebileceği bir potansiyeli taşımaktadır .’’

Umarım …..